Türkiye Halk Kurtuluş Partisi-Cephesi (Acilciler)

Türkiye Halk Kurtuluş Partisi-Cephesi (Acilciler), 1970'li yıllarda Türkiye Halk Kurtuluş Partisi-Cephesi ardılı olan grupların arasındaki X Örgütü'nün yayınladığı “Türkiye Devriminin Acil Sorunları” isimli broşür çevresindeki kadroların yaşadığı ayrılık sonucu 1977'de doğmuştur. Acilciler ismi, broşürde ileri sü­rülen tezleri kabul edenlere ve bu doğrultuda örgütlenme faaliyeti içinde bulunanlara diğer sosyalist gruplar tarafından verilen isimdir.

Hakkında

1974 yılında ilan edilen genel aftan yararlanarak cezaevinden çıkan Türkiye Halk Kurtuluş Partisi-Cephesi (THKP-C) üyesi kad­rolarla, THKP-C ve Mahir Çayan’ın tezleri noktasında anlaşamayan bir grup üniversite öğrencisi tarafından kaleme alınan “Türkiye Devriminin Acil Sorunları” isimli broşür yeni bir grubun doğmasına yol açmıştır. Broşür, küçük ama savaşçı bir örgüt oluştu­rulmasını, şehir ve kır gerillasının örgütlendirilmesini, Mahir Çayan’ın tezleri arasında bulunan Politikleş­miş Askeri Savaş Stratejisi'nin bir an önce pratiğe geçirilmesini, öncü sa­vaşın başlatılmasını öngörüyordu. Örgüt özellikle Hatay bölgesinde Alevi Arap (Nusayri) nüfusu içerisinde yay­gındı. 1975’te grubun önemli isim­lerinden İlker Akman, Hasan Basri Temizalp, Yusuf Ziya Güneş Malat­ya Beylerderesi’nde öldürülmüştür. 13 Mart 1978'de Eşber Yağmurdereli "Acilciler grubu kurucusu ve lideri olduğu" iddiasıyla tutuklanmıştır.[1][2]

Dağılışı

Örgüt, ses getiren son eylemini 1983 yılında Mihraç Ural ile gerçekleştirmiştir. Acilciler, 12 Eylül Darbesi'nden sonra yediği darbeler sonucunda dağılmıştır.

Kaynakça

  1. ↑ İnönü Alpat - Acilciler, Erişim tarihi: 20 Eylül 2016.
  2. ↑ THKP-C(Acilciler) kimlerdir ve nasıl savaşırlar?, Erişim tarihi: 20 Eylül 2016.
This article is issued from Vikipedi - version of the 12/4/2016. The text is available under the Creative Commons Attribution/Share Alike but additional terms may apply for the media files.