Üç Renk: Kırmızı

Üç Renk: Kırmızı
Trois Couleurs: Rouge
Filmin sinema afişi
Yönetmen Krzysztof Kieślowski
Senarist Krzysztof Piesiewicz
Krzysztof Kieślowski
Oyuncular Irène Jacob
Jean-Louis Trintignant
Müzik Zbigniew Preisner, Bertnard Lenclos
Türü Dram
Yapım yılı 1994, Fransa/Polonya/İsviçre
Süre 99 dk.
Dil Fransızca
Önceki film Üç Renk: Beyaz

Üç Renk: Kırmızı (Özgün adı: Trois Couleurs: Rouge), yönetmenliğini Polonyalı sinema yönetmeni Krzysztof Kieślowski'nin yaptığı, Zbigniew Preisner'in müziklediği bir filmdir. Adlarını Fransız bayrağının renklerinden alan üçlemenin diğer iki filmi ise, Üç Renk Mavi ve Üç Renk: Beyaz'dır.

Üç Renk Mavi ve Üç Renk: Beyaz'dan sonra üçlemenin üçüncü ve son filmi olan Üç Renk: Kırmızı'da, üçlemenin ilk filmine göre çok katmanlı öyküler vardır.

Bu film, The New York Times tarafından, tüm zamanların en iyi bin filminden biri olarak seçilmiştir.

Filmin başlıca oyuncuları

Filmin kazandığı ödüller

Filmin konusu

İsviçre'nin Cenevre kentini mekân olarak kullanan filmde, üçlemenin diğer iki filmine göre daha rahat izlenen, doğrusal anlatımlı çok sayıda öykü vardır.

Film, Londra ve Cenevre arasında yarı zamanlı model olarak çalışan üniversite öğrencisi Valentine ile uzakta olmasına karşın onu fazlasıyla sahiplenen erkek arkadaşı arasındaki telefon konuşmasıyla başlar. Ardından, Valentine, köpeğini kazada yaraladığı, yalnız yaşayan emekli yargıç Joseph Kern ile tanışır. Filmde daha sonra Valentine ile yargıç arasında gelişen duygusal yakınlığı gösteren telefon konuşmaları izlenir.

Eşzamanlı bir başka öyküde ise, Valentine'nin komşusu hukuk öğrencisi Auguste'nin yaşadıkları anlatılır. Auguste, kız arkadaşı Karin'in ihanetine uğramıştır.

Filmin çözümlemesi

Filmde bireyler arası ilişkiler incelenmekte, dostluk ve ihanet temaları ele alınmaktadır. Bireylerin birbirini anlamasına, yakınlaşmasına engel olan öğeler mercek altına alınır. Yönetmen, duyguların yeterince ve doğru biçimde aktarılamadığı telefon konuşmalarını filmde bolca kullanır. Pencerelerin ötesinde görülen insanların neler yaşadığına yönelik merak, bir yerdeki sorunlardan kaçarken, öte yandakilere yaklaşarak bir çıkış arayışı filmin örüntüsünü oluşturur.

Film boyunca, telefon sinyallerinde, lokanta sahnesinde, otomobil sahnelerinde, reklam panolarında hep kırmızı renk kullanılmıştır. Fransız bayrağının renklerinden biri olan kırmızının, aynı zamanda insanları birbirine bir şekilde bağlayan sevgiyi simgelediği ve bu nedenlerle filme egemen olduğu söylenebilir.

This article is issued from Vikipedi - version of the 12/31/2016. The text is available under the Creative Commons Attribution/Share Alike but additional terms may apply for the media files.