Son

Türkçede aşağıdaki anlamları olan bir sözcük:

  1. Şimdiki zamana en yakın zamandan beri olan veya bu zamanda yapılmış, olmuş olan.
    "Gündüzün son ışıklarıyla beraber sanki odadan eşya da çekiliyordu."- P. Safa.
  2. En arkada bulunan.
  3. Artık ondan ötesi veya başkası olmayan:
    "Son atlıkarıncayı Kadırga meydanında birkaç yıl evvel görmüştüm."- H. A. Yücel.
  4. 'ad', Bir şeyin en arkadan gelen bölümü, bitimi.
  5. Olanca:
    "Son kuvvetiyle: Ya Ali! diye bağırdı."- M. Ş. Esendal.

Son ayrıca, aşağıdaki anlamlara gelebilir:

This article is issued from Vikipedi - version of the 11/27/2016. The text is available under the Creative Commons Attribution/Share Alike but additional terms may apply for the media files.